Historia projektu

Początek lat 90-tych 

Pomysł stworzenia nowej trasy transportu ropy naftowej z regionu Morza Kaspijskiego do Europy powstał na Ukrainie na początku lat 90-tych XX wieku. Celem nadrzędnym w tamtym czasie było zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego Ukrainy oraz wzmocnienie jej pozycji jako kraju tranzytowego.

15 lutego 1993 r.

Prezydent Ukrainy podpisał Rozporządzenie w sprawie budowy morskiego terminalu naftowego „Pivdenny”. Terminal ten miał stać się bramą, przez którą kaspijska ropa naftowa będzie płynąć na Ukrainę. Jest on również punktem początkowym rurociągu Odessa–Brody.

Lata 1996 – 2002

Budowa rurociągu naftowego Odessa-Brody. Budowa została w całości sfinansowana przez Rząd Ukrainy.

5 sierpnia 2002 r.

W Morskim Terminalu Naftowym „Pivdenny” został obsłużony pierwszy tankowiec. Dostarczył on 100,000 ton ropy naftowej z Tengiz.

Marzec 2003 r.

Spółka „PriceWaterhouseCoopers” sporządziła biznesplan dla rurociągu naftowego Odessa-Brody, a spółka „Channoil” potwierdziła wykonalność i atrakcyjność trasy EAKTR, służącej do transportowania lekkiej ropy naftowej z regionu Morza Kaspijskiego do Europy.

15 maja 2003 r.

Komisja Europejska zadeklarowała, iż projekt Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej jest projektem o wadze paneuropejskiej (został skierowany oficjalny komunikat Komisji do Rady Europy i Parlamentu Europejskiego ws. rozwoju polityki energetycznej dla poszerzonego składu Unii Europejskiej, jej sąsiadów i krajów partnerskich).

23 maja 2003 r.

Konferencja w Brukseli pod tytułem „Projekt Transportu Ropy Naftowej Odessa-Brody-Płock: Zwiększenie bezpieczeństwa i integralności Unii Europejskiej”, podczas której została podpisana „Wspólna deklaracja Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, Gabinetu Ministrów Ukrainy i Komisji Europejskiej w zakresie wsparcia projektu Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej”. Na podstawie powyższej deklaracji powołana została trójstronna grupa robocza zrzeszająca ekspertów z Ukrainy, Polski oraz KE w celu przygotowania projektu Euroazjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej.

14 lipca 2003 r.

Okrągły stół w Gdańsku pod nazwą „Odessa-Gdańsk: Północny kierunek dla ropy kaspijskiej”, podczas którego polska spółka skarbu państwa PERN „Przyjaźń” S.A.  oraz ukraińska spółka państwowa O.S.A. „Ukrtransnafta” porozumiały się w sprawie założenia „Partnerstwa” w celu rozwoju koncepcji przedłużenia rurociągu naftowego od Brodów do Płocka.

1 sierpnia 2003 r.

W obecności Premierów Rzeczpospolitej Polskiej oraz Ukrainy zostało popisane Memorandum o porozumieniu. Na mocy Memorandum powstało „Partnerstwo”, które zostało wyznaczone jako beneficjent pomocy technicznej dla projektu w wysokości 2 mln euro.

12 listopada 2003 r.

Spotkanie w Berlinie z udziałem przedstawicieli „Partnerstwa”, Komisji Europejskiej, Ministra Gospodarki i Środowiska Niemiec oraz przedstawicieli przemysłu niemieckiego, którzy jednomyślnie poparli projekt budowy korytarza transportu ropy naftowej Odessa–Brody–Płock oraz jego przyszłego przedłużenia do Schwedt-Wilhelmshaven.

26 listopada 2003 r.

Podpisanie Umowy pomiędzy Gabinetem Ministrów Ukrainy a Radą Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie użytkowania urządzeń systemu transportu węglowodorów Odessa–Brody i ich integracji z polskimi urządzeniami.

Luty 2004 r.

Rząd Ukrainy podjął decyzję o tymczasowym rewersyjnym wykorzystaniu rurociągu Odessa-Brody do transportu rosyjskiej ropy naftowej w kierunku Morza Czarnego.

Lipiec 2004 r.

O.S.A. „Ukrtransnafta” oraz PERN „Przyjaźń” S.A. założyły Międzynarodowe Przedsiębiorstwo Rurociągowe „Sarmatia” sp. z o.o. w celu zbadania możliwości przedłużenia rurociągu Odessa-Brody do Polski.

Lipiec 2005 r.

Międzynarodowe konsorcjum SWECO PIC–ILF–Kantor wygrało przetarg, zorganizowany przez Komisję Europejską, na przygotowanie biznesplanu dotyczącego wdrożenia projektu przedłużenia rurociągu naftowego Odessa-Brody do Polski.

Grudzień 2006 r.

Konsorcjum SWECO PIC–ILF–Kantor zakończyło prace nad przygotowaniem poszerzonego biznesplanu ramowego dla projektu Odessa-Brody-Płock, który został sfinansowany przez UE.  Wyniki biznesplanu potwierdziły możliwość realizacji projektu oraz konkurencyjność proponowanej trasy transportu kaspijskiej ropy naftowej w stosunku do innych dróg dostaw tego surowca.

11 maja 2007 r.

W Krakowie odbył się I Szczyt Energetyczny. Jego inicjatorem i gospodarzem był Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński. We wspólnym oficjalnym komunikacie Prezydenci Azerbejdżanu, Gruzji, Litwy, Polski, Ukrainy oraz przedstawiciel specjalny Prezydenta Kazachstanu zadeklarowali stanowcze poparcie dla Projektu Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej.

10-11 października  2007 r.

W Wilnie odbył się II Szczyt Energetyczny. Zostało zawarte porozumienie pomiędzy Ministrem Przemysłu i Energetyki Republiki Azerbejdżanu, Ministrem Energetyki Gruzji, Ministrem Gospodarki Republiki Litewskiej, Ministrem Gospodarki Rzeczpospolitej Polskiej oraz Ministrem Paliw i Energetyki Ukrainy w sprawie współpracy w sektorze energetycznym.  W trakcie szczytu spółki SOCAR, GOGC, AB „Klaipedos Nafta”, PERN „Przyjaźń” S.A. oraz О.S.A. „Ukrtransnafta” podpisały umowę o wejściu w skład udziałowców  MPR „Sarmatia” sp. z o.o.

Marzec  2008 r.

MPR „Sarmatia” sp. z o.o. ogłosiła przetarg na przygotowanie Studium Wykonalności Projektu Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej.

14 kwietnia 2008 r.

W obecności Prezydentów Ukrainy i Polski, MPR „Sarmatia” sp. z o.o. podpisała umowę ze zwycięzcą przetargu, tj. spółką „Granherne Limited” na przygotowanie Studium Wykonalności Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej.

23 maja 2008 r.

W Kijowie odbył się III Szczyt Energetyczny. Prezydenci Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Litewskiej, Rzeczpospolitej Polskiej oraz Ukrainy zadeklarowali we Wspólnym Oświadczeniu, iż przyśpieszenie realizacji projektu Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowe i jak najszybsze rozpoczęcie transportu surowca kaspijskiego wspomnianą drogą pozostaje jednym z priorytetów dla krajów uczestniczących w projekcie.

14 listopada 2009 r.

W Baku odbył się IV Szczyt Energetyczny. W wydanym komunikacie uczestnicy szczytu podkreślili istotne znaczenie terminowego podłączenia ropociągu Odessa–Brody do systemu Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej w celu dostawy tego surowca na rynek europejski.

27 stycznia 2010 r.

MPR „Sarmatia” sp. z o.o. podpisała umowę wstępną na przygotowanie projektu „Budowy rurociągu naftowego Brody–Adamowo  z możliwością jego przedłużenia do Gdańska lub w kierunku zachodnim” z Instytucją Wdrażającą – Instytutem Nafty i Gazu z Krakowa. W wyniku podpisania wspomnianej umowy Spółka przyjęła na siebie prawa i obowiązki promotora projektu, wpisanego wcześniej na listę  projektów indywidualnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ), finansowanego z funduszy UE. Dla wsparcia projektu w ramach Programu zarezerwowano 495 mln złotych.

Lata 2010 -2013

Na zlecenie MPR „Sarmatia” sp. z o.o. spółka ILF Consulting Engineers opracowała Studium Wykonalności dla projektu budowy rurociągu naftowego Brody–Adamowo, stanowiącego część Euro-Azjatyckiego Korytarza Transportu Ropy Naftowej. Przygotowano raport o przebiegu trasy planowanego ropociągu. Wspomniana trasa została wprowadzona do Wojewódzkiego Planu Zagospodarowania Przestrzennego w województwie lubelskim, a także do studiów i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w 19-stu z 26-ciu gmin, przez które będzie przebiegać rurociąg. Przeprowadzono procedurę środowiskową oraz uzyskano decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach dla projektu. Projekt przeszedł przez procedurę notyfikacji pomocy publicznej w KE. Komisja uznała, że środek pomocy w postaci dofinansowania z POIiŚ służy realizacji celu leżącego we wspólnym interesie w niezbędnym zakresie i w sposób proporcjonalny, a więc zgodny z rynkiem wewnętrznym.         

14 października 2013 r.

Projekt budowy rurociągu naftowego Brody–Adamowo został wymieniony na liście „Projektów Wspólnego Zainteresowania” (Project of Common Interest  – PCI) Transeuropejskich Sieci Energetycznych Komisji Europejskiej pod numerem 9.1. wśród priorytetowych korytarzy połączeniowych dla dostaw ropy naftowej w Europie Środkowo-Wschodniej.              

24 października 2013 r.

Rada Ministrów Wspólnoty Energetycznej na swoim jedenastym posiedzeniu, które odbyło się w Belgradzie (Serbia), zatwierdziła listę 35 Projektów Wspólnego Zainteresowania Wspólnoty Energetycznej (PECI). Wśród projektów istotnych dla rozwoju infrastruktury przesyłowej ropy naftowej Rada Ministrów wyodrębniła dwie inwestycje, przy czym jedną z nich był projekt budowy rurociągu naftowego Brody–Adamowo.          

Listopad 2013 r.

Minister Infrastruktury i Rozwoju RP, uwzględniając wcześniejsze rekomendacje Ministerstwa Gospodarki RP, podjął decyzję o przeniesieniu projektu budowy rurociągu naftowego Brody–Płock z podstawowej listy projektów indywidualnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ) do listy rezerwowej. W wyniku tej decyzji środki finansowe w wysokości 495 mln złotych, zarezerwowane dla projektu z funduszy wspomnianego programu operacyjnego, zostały przekazane na realizację innych projektów infrastrukturalnych.      

Wrzesień 2015 r.

Podpisano umowę ze spółką Studio Plan Aleksandra Wiszniewska na zabezpieczenie planowanego korytarza przebiegu rurociągu naftowego Brody–Adamowo poprzez zmianę obowiązujących studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz opracowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wybranych gmin. Celem tej umowy jest zakończenie procedury planistycznej w ramach projektu na terenie 9-ciu gmin, które do tej pory nie posiadały lub posiadały jedynie częściowe miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.          

Kwiecień 2018 r.

Zakończenie przygotowania aktualizacji Studium Wykonalności projektu budowy rurociągu naftowego Brody–Adamowo, które zostało zlecone spółce ILF Consulting Engineers. Konieczność aktualizacji Studium Wykonalności wynikała z potrzeby uwzględnienia istotnych zmian zachodzących na światowym rynku ropy naftowej oraz faktu utraty dofinasowania z funduszy Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.  Wyniki aktualizacji Studium Wykonalności potwierdzają konkurencyjność proponowanej trasy transportu ropy naftowej z regionu Morza Kaspijskiego do Europy  (Euro-Azjatycki Korytarz Transportu Ropy Naftowej) w stosunku do istniejących dróg dostawy tego surowca oraz potencjalne zapotrzebowanie na niego ze strony odbiorców europejskich. Przeprowadzona optymalizacja parametrów technicznych projektu pozwala w sposób istotny zmniejszyć wydatki inwestycyjne oraz stwarza warunki dla osiągnięcia opłacalności inwestycji bez konieczności uzyskania bezzwrotnego dofinansowania z funduszy unijnych.

ul. Książęca 19/7,

00-498 Warszawa

sarmatia@sarmatia.com.pl

+48 22 504 07 70

© 2018 MPR "Sarmatia" sp. z o.o. All Rights Reserved